Mijn draai gevondenn!

Er is weer een week voorbij, dus hoog tijd voor een nieuw blogg! 

Ten eerste wil ik jullie even laten weten dat we nog leven en haast tot geen last gehad hebben van de cyclone Fani. We hebben alleen wat meer wind, bewolking en tempratuur verschil gemerkt.. Helaas hebben veel anderen mensen in dit land er wel last van, een groot deel in het Noorden is verwoest.. 

Goed, door naar het positieve !! Gister avond zijn we met allen vrijwilligers van het appartement, twaalf mensen, naar de film geweest! Hannah en ik waren net op tijd weer terug, we waren op jacht naar een simkaart. 

Dat is ook nog wel een leuk verhaal, mijn simkaart is nog steeds niet geregeld. Gister dus weer een poging gedaan zonder echt verder te komen. We hebben een stuk gelopen en zijn een paar winkeltjes langs gegaan, we hebben wel ontzettend veel gelachen! Er lag namelijk allemaal koeienvlaai op de straat en daar was Hannah in gestapt, natuurlijk proberen het eraf te halen met de hulp van de stoep. Toenn kwamen we op het briljanten idee om het met een tampon weg te halen !! 😂 Natuurlijk werden we met lachende blikken aangekeken door voorbij gangers, geen idee of ze ooit een tampon gezien hebben of weten wat het eigenlijk is. We waren erin geslaagd om het eraf te halen en natuulijk lagen we in een duik van het lachen !! 

Maarr.. de film! We kwamen dus net op tijd aan bij het appartement en toen werd er tegen mij gezegd dat ik mijn trui mee moest nemen naar de bios, het zou er erg koud zijn. Ik keek met een scheef gezicht naar de anderen en begreep er niks van, een trui.. in India..? We hadden haast dus zonder echt veel vragen te stellen snel naar boven gerend en een trui gepakt. We liepen gezamelijk naar de bioscoop en moesten uiteraard weer worden fouilleerd, mannen en vrouwen appart. Toen we eenmaal de zaal in liepen was het al donker en de film was net begonnen, snel zijn we gaan zitten. Inderdaad, na enkele minuten kreeg ik het al wat frisser en later kreeg in het zelfs echt een beetje koud. Het was er erg fris, maar de stoelen zaten zooo lekker! Ik zal een foto bijvoegen van de zaal, ziet er bijna beter uit dan in Nederland. Nu vraag je je vast af naar welke film ik eigenlijk geweest ben..  We zijn naar Advengers Endgame gegaan! Het was zoooo een verschrikkelijk goede film! Zeker aan te raden om heen te gaan want in Nederland draait die ook! 

Na de film moesten we nog even met zijn allen een fruit juice halen! Dat is namelijk traditie hier. Elke keer als er een nieuwe vrijwilliger bijkomt wordt je gefruit juiced. Ze zijn zoo onwijs lekker en lekker kouddd! Heel fijn om even wat vitamine binnen te krijgen! 

Verder heb ik deze week doorgebracht in het appartement en bij Shelter. In Shelter was het 1 mei mayday, duss heel de dag spelletjes en geen les. We hebben voetje van de vloer gedaan en sommige kids zijn gek van het klap liedje papagaaitje leef je nog. Die zingen ze dan in het Nederlands mee, super cute! Ze hebben alleen geen idee wat ze zingen, alleen de jongens die Engels kunnen heb ik het uit kunnen leggen. Ook waren er deze dag sponsers en moesten we met zijn allen op de foto. De kids kregen een guave, een groen stuk fruit. 

De rest van de week hebben we nog meer spelletjes gedaan en 2 mei was er ook weer gewoon les. Het is erg mooi om de ontwikkeling te zien. Er is bijvoorbeeld één kind die heeft zes maanden in de gevangenis gezeten. Was heel moeilijk om bij hem binnen te komen en Engels spreekt die ook amper. De eerste dag dat die binnen kwam was die meer op zichzelf, wat logisch is. Ik probeerde hem te betrekken bij de spelletjes, hij had er nog geen behoefde aan. Ik ben naast hem gaan zetten en vertelde mijn naam en leeftijd, hij vertelde mij zijn naam en leeftijd. Ook zei hij dat hij geen Engels sprak. Ik begon hem de kleuren van mijn punjabi te laten zeggen in het Engels, dat ging super goed. Ik zag het spel Uno liggen en liet hem de kleuren en getallen opnoemen en.. hij slaagde erin! Ik zei hem, zie je well je kan het een beetje! Gaf hem een highfive en liet hem weer even opzichzelf zijn. Dat was mijn eerste contact met hem. Met rekenen de dag erna hielp ik hem ook. Eerst vroeg hij steeds erkenning, doe ik het goed? Is dit het juiste antwoord? En toen hij het door had schreef hij de antwoorden zonder te vragen gewoon op! Ik keek het na en zetten er een krulletje bij met een lachende smiley. Dat was de eerste keer dat ik een glimlach op zijn gezicht zag. Deze week tijdens speeltijd, tussen 4 en 6, heb ik hem voor het eerst echt plezier zien maken met de anderen kids. Hij genoot er echt van en er was duidelijk plezier te bekennen! Ik vind het erg mooi om zulke ontwikkelingen te zien en dan uiteindelijk die mooie glimlach te zien verschijnen.. 

Ook waren er twee kids bij gekomen die dus ook net van de straat af kwamen. Het ene kind wilde gelijk al meedoen met de spelletjes en de ander was wat meer afwachtend. Ze zijn denk in totaal vier dagen geweest bij Shelter, daarna waren de ouders gevonden en konden ze ook terug naar huis. Dat is heel raar, want je begint net wat op te bouwen met ze. De dag ervoor had ik een momentje met één van de kids. Persoonlijk vond ik het moeilijk om te zien, maar ik was ook heel blij voor ze! Dit was de eerste keer voor mij dat er kids naar huis konden, ze kunnen ook doorstromen naar een ander project. Dat is positief, maar toch ook stiekem wel een beetje jammer. De volgende keer zal het al weer makkelijker voor mij zijn, als er kids doorstromen of terug naar huis kunnen.

Ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik mijn draai gevonden heb hier. Ik weet nu wat mijn project is en heb een soort regelmaat in mijn week zitten. Ook met de vrijwilligers klikt het erg goed en mijn Engels wordt maar beter en beter! Ook in de "woonkamer" heb ik mijn favo plekje gevonden, in de hangstoel. Hier lees ik mijn boek of kijk ik mijn serie in. Want daar hebben we ook tijd voor, ontspanning! Als ik even op mezelf wil is daar ook ruimte voor, op onze kamer ligt een yoga mat met een paar kussens op de grond. Hier kan je heerlijk liggen en stiekem in slaap vallen.. Ik merk wel dat je steeds erg moe bent. Door de warmte eet je minder en ben je ook sneller uitgeput. Ook ben ik nu gewend aan het eten met mijn handen, het is echt heeerlijkk! De rijst is ook goed te doen en best lekker! Mijn kleren hebben een plekje op onze kamer en mijn planken zijn ingericht met spullen. Het is dus minder een choas op de kamer.. 

Eind mei komt er een weekendtrip, samen met de vrijwilligers van Hydrabad. Ze zijn met 5, maar of ze echt mee gaan is nog niet zeker. De bestemming van de trip zal zijn in Hampi en is ongeveer twaalf uur rijden met de nacht trein. De natuur schijnt er erg mooi te zijn verder laat ik het een verrassing voor mezelf. 

Dat was dan weer voor nuu !! Ik kijk er nu al naar uit mijn volgende blog te schrijven voor jullie!!! :)